In Groningen wel! In de zomer van 2020 fietsten we drie dagen door het Groningse Landschap. Van wierdedorp naar wierdedorp; van klein kerkje naar klein kerkje. Al fietsend leerde ik van tufsteen, kloostermoppen, stenen duivels en Germaanse beschermheiligen. De weerslag van meer dan 1000 jaar geschiedenis. Want de vroegste kerken dateren uit de 11e eeuw.
Maar vooral werd ik omver geblazen door de verbluffende kleuren. Kerken vol met steenrood, blauw, groen, grijs, geel. En dit alles in schijnbaar oneindige variaties en kleurtonen. Wat een lef!
Thuis aangekomen realiseerde ik me dat ik veel te weinig foto's had genomen. Veel te weinig had opgelet. Veel te snel dacht ik dat de kleuren op elkaar leken. En ook veel te weinig kerkjes had bezocht...
Want ik werd nieuwsgierig. Wie gingen er in dit meest Noordoostelijke en lege stukje van Nederland zo te keer door er zulke grote vlakken in een kleur neer te zetten? En wanneer? En is die verf nog steeds verkrijgbaar?
De komende tijd ga ik je mee nemen op deze reis. Het wordt praktisch en poëtisch; van dromen en van kijken.
Om direct maar te beginnen met die indrukwekkende blauwe plafonds. Op de afbeeldingen de plafonds van de kerkjes in Marsum, Eenum en Westerwijtwerd. Vooral het plafond van Marsum maakte me stil. Wat een prachtige kleur, en zo gedragen door het wit van de muren.
Het zoeken van de juiste kleurencombinatie vraagt tijd en begint met kijken. En dat gaan we doen, al struinend door het Groningse landschap.
